BBQ

Met blote voeten in het gras en geen moer geven om zwartgeblakerd varkensvlees omdat je het zelf gebakken hebt. Dit in tegenstelling tot anderen die met ZIP-blokjes en haardroger de vuurgoden tot leven dwongen, want je hebt het zelf gedaan met Moeder Natuur and a little help from your friend the lighter. Zo ontpopt elke roker zich tot een BBQ-MacGyver, en is men heel eventjes maar blij dat er zich een kankersollicitant in hun midden bevindt.

Wat waren we allen blij in blijde verwachting van knisperende kruiden op de kolen. We dronken champagne, of was het schuimwijn? Ach wat, wie kent er op onze leeftijd nu eigenlijk het verschil , zonder het etiket op de fles te lezen? Wat kon het ons bommen...We nipten, sommigen goten, de drank lustig binnen alsof het een bevestiging was van onze nog prille, maar stilaan settelende volwassenheid: het obligate cadeautje voor de gastheer- en vrouw, het obligate lief om de stoel naast je te vullen. En kijk die bubbels! En daar op de weiden in de verte de koeien. En een luchtballon. Hoort de kolen knisper knasperen!

Aan tafel! Smikkel smakkel; stilte want te lekker. Tot onze lijven razendsnel warmer en warmer en warmer werden. De eerste die het zag liet zijn glas knal op de tafel storten. Zijn obligate lief stond op het punt hem te berispen toen ze het ook zag. Open mond. Toen zagen we het allemaal: een gigantische bol vuur zo groot als het huis kwam groter en groter dichter en dichter op de koeien afgeraasd. Nog voor de beesten het goed en wel beseften waren ze in de vlammen opgegaan. Tssssjjjj!!! En we lachten uit volle borst: nu hebben we geen nood meer aan een aansteker noch aan de MacRoker; nu hoeven we geen cadeautje meer te kopen of onszelf in een relatie te dwingen! We waren bevrijd! Free! Free! Alleen die champagne, die wilden we nog wel. Maar dat moest dan maar de yang zijn, om niet teveel yin te hebben.

barbecue, BBQ