Dag vogeltje

Dag, vogeltje. De cabaretier haalt zijn zakdoek boven, zo een met evenwijdige lijnen op de rand. Bij voorkeur nog okergeel op een bruine achtergrond. Dat was toen namelijk de mode, net als ietsiepietsie langere voortanden. En als het even kon nog met een spleetje ertussen: lekker luchtig. Zoals een briesje door het katoenen hemd tussen de borstjes spelen mocht. Dag, vogeltje met je takje in je bekje. Pfff. Nog even en de grasmachine komt.