Ik heet niet, ik ben.
Nu zit ik te denken. Stel nu dat we geen naam hadden, zouden we dan niet elk moment aangesproken worden? Als onze namen nu gelijk zouden zijn aan de stilte, zouden we dan niet veel meer communiceren? Met iedereen en met alles? Of misschien nog beter: zouden we dan niet oneindig veel meer beseffen dat alles en iedereen met ons communiceert?
neergepend door Yptucide om
10:03 p.m.
2 Comments:
eerlijk gezegd lijkt het me ondraaglijk zonder illusie van stilte.
door
pironik, om 7:11 p.m.
Hmm, ik denk dat wij leven met een soort van drang van de dingen en de mensen te benoemen.
Vermoedelijk noemen we mekaar "dingske" of iets dergelijks als we geen naam zouden hebben. Of iets romantischer "liefje" stel u voor ;-)
door
Anoniem, om 12:46 a.m.
Een reactie posten
<< Home